Yesa Films

Op 29 augustus 2014 gaat de documentaire ‘Ik had nog niets verkeerd gedaan’ voor genodigden in première in bioscoop Het Ketelhuis in Amsterdam.

Veertien jaar nadat Asha, een weesmeisje van vijf maanden, is geadopteerd in een Nederlandse familie, ontdekt ze dat haar biologische ouders nog leven. Haar vader had niet nog een meisje gewild: hij vindt meisjes te duur. Nu, als dertiger, worstelt Asha nog steeds met de complexiteit van haar familierelaties.

Geadopteerde kinderen hebben geen stem in hun adoptie, maar ze hebben wel hun hele leven te maken met het feit dat ze zijn afgestaan. In dit intieme verhaal laten zes geadopteerden van uiteenlopende achtergronden zien hoe het afgestaan zijn een onontkoombare invloed heeft op het opgroeien, gezinsleven, relaties en kinderen krijgen.

Een leven lang geadopteerd

Deze documentaire draait om de beleving van de hoofdpersonen, geadopteerden van de eerste generatie, dertigers, veertigers en vijftigers. ‘Proefkonijnen’, zoals een van de hoofdpersonen het noemt. Opgegroeid in een tijd dat er nog weinig bekend was over adoptie, moesten zij de gevolgen zelf uitzoeken en ondervinden.

Het verhaal richt zich niet op de zoektocht naar biologische familie, maar laat zien wat er daarvoor en vooral daarna gebeurt, ook op de langere termijn en hoe dit het leven van de hoofdpersonen verandert.

Regisseur Sanâa Swart over de invalshoek

“Het thema adoptie wordt vaker uitgediept, maar de stem van geadopteerden zelf hoor je zelden. Dat is op zijn minst verbazingwekkend, als je weet dat adoptie in zijn huidige vorm al zo’n zestig jaar bestaat in Nederland.

“De documentaire is een initiatief van mijn filmbedrijf Yesa Films. We maken de documentaire vanuit een ideëel idee: we willen een andere kant van adoptie laten zien dan de meeste mensen voorgeschoteld krijgen via de media, dit keer een waarin de beleving van geadopteerden centraal staat en niet – zoals zo vaak – die van adoptie-ouders of andere betrokkenen.”

Producent Anneke Wiering over de onafhankelijk productie

“Zowel de vorm als de invalshoek van deze documentaire zijn ongewoon. Vanaf de start van dit project vonden we het belangrijk om het verhaal te vertellen los van politieke lading en journalistieke meningen. Het maken van zo’n productie onafhankelijk van omroepen en fondsen, is een grote creatieve, organisatorische en financiële uitdaging. Tegelijkertijd is het hartverwarmend om te merken dat zoveel mensen en organisaties bereid zijn om mee te denken en mee te werken.”